تاثیر مصرف اسیدهای چرب امگا-3 بر شاخص های التهابی، حساسیت انسولینی و کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع دو

سابقه و هدف: دیابت نوع دو نشانه ای از یک بیماری سیستم ایمنی ذاتی که مسوؤل یک پاسخ مداوم فاز حاد واسطه گری شده توسط سیتوکین است. از طرف دیگر اسیدهای چرب امگا-3 شاخص های التهابی را سرکوب می نمایند. در این مطالعه توانایی اسیدهای چرب امگا-3 برای سرکوب شاخص های التهابی و تاثیر متعاقب آن بر روی قندخون و لیپیدهای ناشتا، فشارخون و حساسیت و انسولین بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش کارآزمایی بالینی بر روی 26 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (10 مرد و 16 زن) که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. هرکدام از افراد روزانه 3 گرم اسید چرب امگا-3 طی مدت 8 هفته دریافت نمودند. سطح سرمی شاخص های التهابی و فراسنج های بیوشیمیایی با کیت های تجاری اندازه گیری شد و پرسشنامه ای مشتمل بر داده های تن سنجی در پزشکی تکمیل گردید. یافته ها: تمام 26 نفر (10 مرد و 16 زن) مطالعه را به پایان رساندند. میانگین های؛ سنی، ابتلا به دیابت و نمایه توده بدنی افراد مورد مطالعه به ترتیب، 9.2±52.7 سال (± انحراف معیار)، 6.0±9 سال و 2.9±27.32 بود. نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری در غلظت قندخون ناشتا، انسولین سرم و حساسیت به انسولین در زمان پایه که منظور هفته چهارم و هشتم پس از مکمل یاری، به رغم کاهش معنی دار اسید سیالیک، وجود نداشت. تری گلسیرید، کلسترول و فشارخون سیستولی به طور معنی داری کاهش یافت. نتیجه گیری و توصیه ها: دوز متوسط اسیدهای چرب امگا-3 موجب تاثیرات زیانبار بر روی کنترل قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نمی شود ولی در عین حال تاثیرات سودمند آن روی عوامل خطر دیگر همچنان محفوظ باقی می ماند.